Hoe de hardheid te identificeren en weerstand van het getande mes te dragen

Hoge hardheid en slijtvastheid Hardheid is het basiskenmerk dat het getande mesmateriaal zou moeten bezitten. Om chips van een werkstuk te verwijderen, moet een gekarteld mes moeilijker zijn dan het werkstukmateriaal. De hardheid van de snijrand van het getande mes dat wordt gebruikt voor het snijden van metaal is over het algemeen boven 60HRC, en de slijtvastheid is het vermogen van het materiaal om slijtage te weerstaan. Over het algemeen, hoe harder het getande mesmateriaal, hoe beter zijn slijtvastheid.

Hoe hoger de hardheid van de harde plekken in de organisatie, hoe meer het aantal, hoe kleiner de deeltjes en hoe uniform de verdeling, hoe beter de slijtvastheid. Draagweerstand is ook gerelateerd aan de chemische samenstelling, sterkte, microstructuur en temperatuur van de wrijvingszone van het materiaal.

Voldoende sterkte en taaiheid om het getande mes te laten weerstaan ​​dat een grotere druk en werk onder de schok- en trillingsomstandigheden die vaak optreden tijdens het snijproces zonder af te breken en te breken, moet het materiaal van het mechanische mes voldoende sterkte en taaiheid hebben. Hoogweerstandsweerstand is de belangrijkste indicator om de snijprestaties van getand inzetmateriaal te meten.
Het verwijst naar de prestaties van het getande mesmateriaal om de overeengekomen hardheid, slijtvastheid, sterkte en taaiheid te handhaven onder omstandigheden op hoge temperatuur. Het tandvormige mesmateriaal moet ook het vermogen hebben om niet te worden geoxideerd bij hoge temperatuur en een goede anti-adhesie en anti-diffusievermogen, dat wil zeggen dat het materiaal een goede chemische stabiliteit moet hebben.

Goede thermische fysische eigenschappen en thermische schokweerstand, hoe beter de thermische geleidbaarheid van het getande mesmateriaal, hoe gemakkelijker het is om het snijwarmte te verdrijven van het snijgebied, wat gunstig is om de snijtemperatuur te verlagen.